Diepte-interview

Hoe vaak heb jij de afgelopen tijd overwogen te stoppen met voetballen? Geen seconde heb ik eraan gedacht om te stoppen met voetballen. Het scheelt een slok op de borrel dat mijn medespelers vinden dat ik twee linkervoeten heb, dus daar put ik zeer veel vertrouwen uit.

Werd jij vroeger als voetballer overschat of is het tegenoverstelde het geval? Vroeger was ik het mannetje. De borst vooruit. Genoeg veren in mijn kont. Je kent het wel. Daardoor kreeg ik vleugels. Maar nu weet ik wat ik echt waard ben. Ik kan op iedere positie uit de voeten, want ik loop waar dan ook iedereen voor de voeten. Dat komt doordat ik niet ben opgegroeid met looplijnen, communicatie en positiewisselingen. Je kunt me het beste vergelijken met een Johan Cruijff, die wordt ook door niemand begrepen. Zelfs niet op het veld. Iedere keer als ik een pass geef, loopt de rest op de verkeerde plek. Onbegrijpelijk op dit niveau.

Waarom ben jij in je eerste twee seizoenen bij FCV geen vaste waarde geworden? Ten eerste waren er de te hoge verwachtingen. Ik werd als de “Verlosser” binnen gehaald en ik moet eerlijk toegeven dat ik daar ook een rol in heb gespeeld door een kruis op mijn lichaam te tatoeëren. Maar aan de andere kant staan bepaalde spelers wel héél toevallig altijd in de basis. Ik suggereer daarmee niets hoor, maar denk er eens over na.

Op wie doel je dan? Ik wil geen namen noemen, want ik wil niemand schaden. Kijk, je moet begrijpen dat ik niets kan hard maken, behalve als ik viagra gebruik. Hahaha, grapje. Nee, zonder gein. Dit is het voetbalwereldje. Hypyo…hopycra…hypikrt…ehhh…niets is wat het lijkt en iedereen is voor zichzelf. Dan is het zwart, dan weer wit.

Dat is wel heel gemakkelijk. Noem één naam die voor jou staat. Jules, Max, Luuk, Tim, Joep, Eric, Ed Lengtehagel, Ed de Roze, Fredje Droeken, Renee Droeken, Miloud, Remco, Harm, Martijn en J-P de Prinses krijgen allemaal de voorkeur.

Dat zijn wel heel veel namen. Ik dacht dat je niemand wilde schaden? Ik zei toch ook dat de voetbalwereld hypogee…hapyu…je weet wel wat ik bedoel. Daarnaast ben ik op een leeftijd gekomen dat ik meer aan mezelf moet denken. Het liefst doe ik dat terwijl ik aan mijn tepels zit.

Je kunt ook zeggen dat de trainer de beste elf in de basis zet. Ik wil niet arrogant zijn, maar de anderen zijn echt niet, met alle respect, beter dan ik. Een Martijn schopt er wel 75 per seizoen in, maar daar heb je dan ook alles mee gezegd. Als trainer zie je het dan toch niet? Ben ik zo slim of zijn de anderen zo dom?

Misschien is het verstandig om dit interview wat oppervlakkiger te maken om jezelf in bescherming te nemen. Waar woon je? Daar waar ik in slaap ben gevallen. Meestal is het in de buurt van een vrouw, dus als ik iets moet kiezen dan is het Van der Valk.

Grootste angst? Ron, onze keeper.

Een dag ruilen met… een normaal persoon. Volgens mij is dat een hele trip.

Goed, ik ga je weer in bescherming nemen en stel wat andere vragen. Sommige voetballers zeggen dat scoren net iets is als klaarkomen. Is dat zo? De mensen die dat zeggen moeten nodig aan de vrouw.

Wat vind je van voetballers die je van achteren pakken? Typisch Grieks.

Is het waar dat je al je geld hebt uitgegeven? Ik heb veel geld uitgegeven aan alcohol, vrouwen en snelle auto's. De rest heb ik gewoon verbrast.

Ik word er een beetje moedeloos van. deze kun je niet fout doen. Is de bal rond? Mijn kontje is pas rond...en behaard.

Bedankt Jozef voor dit interview.


Speler van de week: Julio de Maarschalk

Julio is Fysiotherapeut van beroep en dat heeft zowel voor- als nadelen. Voor het elftal is het op het veld wel prettig om iemand te hebben die snel toesnelt als je geblesseerd raakt. Rissie is niet de snelste en de rest wacht tot je een been breekt, voordat ze de moeite nemen om met de waterzak je kant op te lopen. Beetje jammer. Rissie, onze leider, heeft voor iedere blessure een behandeling. Of het nu gaat om een knal op je ballen, een verzwikte enkel, een ijsbeen, een gescheurde spier of je knie naar de knoppen is, de spons met water staat altijd voor je klaar. Julio weet gelukkig wat hij moet doen en helpt je daarna weer op de been.

Het heeft ook zijn nadelen. Aangezien ik een journalist van het eerste uur ben, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en zijn vriendin, om zo alle kanten te kunnen belichten, via hyves benaderd om vervolgens op de msn te gaan. Ze vertelde me dat ze een erotische massage wel kan waarderen. Een massage waarbij de hoeveelheid olie geen rol mag spelen. Handen glijden zacht over de schouderbladen naar beneden. Grenzen worden gezocht, maar de kunst is om er niet overheen te gaan (Jozef denkt hier anders over). Je laat je partner raden naar de volgende stap. Het lichaam begint te gloeien door de wrijving, de schittering van kaarsen en de vraag of er meer gaat gebeuren. Teder ga je verder om een antwoord te krijgen op je vraag...

Ja, dat zei ze allemaal. Dusss... in ieder geval neemt Julio zijn werk mee naar huis en tederheid wordt niet toegepast op zijn patiënten. Die man is gwend om spieren los te maken, botten te kraken en zo. Dat gaat er ruw aan toe.Zijn vriendin heeft hem dan ook kenbaar gemaakt dan massages uit den boze zijn zolang hij werk en privé niet gescheiden kan houden. dat was het nadeel ervan. Ik wil ook fysiotherapeut worden, hoef ik ook geen massages meer te geven aan mijn vrouw. Waarom moet ik in godsnaam zo goed zijn in masseren?

Hij kan ook goed ballen. Onze laatste man is dé leider van de verdediging. Er komt nauwelijks een bal door en als dat gebeurt dan krijgt onze keeper de schuld. mooie pass, hard schot en veel loopvermogen zijn de sterkste eigenschappen. organiseert de zooi zonder te schreeuwen. Een waardige aanvoerder.

Eén vraag aan jullie. Over wie heb ik het in het eerste stuk van mijn column?

Groet,

Miloud