Naam Fred Johanna Allahgonda Paulus Johannes Droeken
Geboren op 15 augustus 1985
Partner Wisselend. Ik ben niet voor niets voetballer.
Clubs Uiteraard ben ik bij het Ven begonnen. In de jeugd speelde ik in de hoogste elftallen, omdat ze te weinig elftallen hadden. De B heb ik overgeslagen, want toen bestond die nog niet. Na een paar jaar in het eerste gespeeld te hebben, ben ik vertrokken naar SC Irene. Niet alle ’t Venners namen me dat in dank af. Ook heb ik bij Venloosche Boys gespeeld. Nu ben ik op het oude nest teruggekomen. Ik ben zeg maar de Cocu van het vijfde.
Positie Het liefst speel ik op nummer tien, achter de spitsen. Maar ik kan ook op andere posities spelen, anders sta ik er gewoon naast. Tja, Willem is trainer.
Opleiding VMBO. Helaas heb ik dat niet af kunnen maken, omdat het niet te combineren viel met het voetbal. We moeten namelijk iedere dag van 9 tot 11 en van 1 tot 3 trainen, dus dan snap je wel dat het niet te combineren valt. Tussendoor speel ik Fifa en PES op de Playstation en ook dat vergt veel tijd.
Karakter Ik ben om de haverklap geblesseerd, dus karakter heb ik niet. O, je bedoelt wat mijn eigen is, zeg maar? Ik ben heel eerlijk, maar ik heb in de voetballerij geleerd dat je dat beter niet kunt zijn. Als het goed gaat zijn het je beste vrienden, maar wanneer het minder gaat zie ze niet meer terug.
Geloof Ik ben van huis uit Katholiek, maar zelf doe ik daar niet veel aan. Soms kom ik daar met Kerst, mocht ik niet op vakantie zijn.
Uitgaan Alleen als ik niet hoef te voetballen op zondag. Vooral als je verliest kun je je beter niet tonen in de stad. Mensen die beweren me vaak met uitgaan tegen te komen, zijn gewoon jaloers. Vraag mijn zaakwaarnemer Sigi Lens maar. Hij vertelt je de waarheid.
Idool Sjaak Polak.
Film Scarface
Boek De ontvoering van Heineken. Laatste tijd lees ik biografieën zoals Seedorf, Stam, Bogarde en Kluivert. Ik hoop dat Sjaak Polak ook met een boek komt. Hij is altijd zichzelf en puur.
Muziek Andre Hazes en Frans Bauer. Fransje blijft ook altijd zichzelf, net als mijn andere grote held Sjaak Polak.
Eten Hollandse pot zoals shoarma, Fu Yung Hai en friet.
Drinken Bier, Amaretto, Wodka Red bulle, Cola Bacardi, Passoa, Whiskey cola, Breezer, Tequilla, ex on the Beach, Bloody Mary, Cognac, jenever, wijn, rosé, Baileys, Pisang Ambon en Malibu. Maar ik drink niet veel hoor. O, ik drink trouwens ook wel eens water.
Auto Ik ben niet zo materialistisch ingesteld, maar ik vind de BMW X5 en Porsche wel mooi.
Vakantie Lloret de Mar heeft echt indruk op me gemaakt. Salou was minder, maar ik was dan ook in Lloret geweest. In Nederland vind ik Renesse wel leuk. Op vakantie vind ik het fijn om wat cultuur op te snuiven, dus dat zijn wel plekken waar je dat kunt doen.
Trainer Ik heb veel geleerd van Willem en dat doe ik nog steeds. Dat zeg ik niet omdat hij momenteel trainer van me is.
Mooiste stadion Arenborg (’t Ven) geeft me iedere keer weer kippenvel.
Lelijkste stadion dat stadion van VVV’03 is net zo afgetakeld als mijn oudtante.
Hoogtepunt Het kampioenschap vorig seizoen. Dat je in de herfst van je voetbalcarrière nog zoiets mag meemaken is zeer bijzonder. We waren een echt team met een gezamenlijk doel.
Dieptepunt In de voetballerij kun je beter je oordeel voor jezelf houden, dus zal ik hier geen namen noemen. Toch wil ik zeggen dat wanneer je een kruis laat tatoeëren je het ook moet afmaken. Het is net seks zonder hoogtepunt, dus daarmee een dieptepunt. Goh, dat wil ik eens nalezen. Klonk zeer filosofisch.
Sterkste punt Ik kan een man passeren.
Zwakste punt Bij het passeren van een man wil ik wel eens de bal verliezen waardoor we een tegendoelpunt krijgen.
Overschatte voetballer Jozef De Heanchen, want hij kan beter vlaggen.
Onderschatte voetballer Naast Sjaak Polak (Oranje zoekt toch een linksback en ik dacht dat Marco di Basta alles probeerde?) vind ik Miloud Kojil zwaar onderschat. Er wordt veel geschreven over de voetballers van het vijfde, maar helaas vrijwel nooit over Miloud. Die man is misschien voetballens niet sterk, maar hij verricht veel werk voor het elftal. Ik heb hem ook de bijnaam “gaatjesdichter” gegeven.
Geen voetballer, dan… Vuilnisman, dan ben je ook vaak buiten. Lekker de frisse lucht in.
Ambitie Weer kampioen worden. Misschien minder stappen en drinken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Jaja, ik ben op dreef, op dit moment ben ik prioriteiten aan het stellen, deze weblog gaat even voor het werk. Wie is nu eigenlijk Miloud Kojil? Ik hoor de vaste, trouwe lezer al zeggen; "Det is ozze trouwe troetel Marokkaan op rechts, hea lup altied achter dea bonk spieruh en veur det jonk met det kruuts of veur det biest van Thijssen". Wat dus wil zeggen dat hij onze rechterkant bestrijkt en wel op de half positie. Iedereen zal ook meteen zeggen; "Dea druug auk altied nummerke 14". Wat niet veel mensen zullen weten is dat Miloud bijna mijn schoonbroer was.... Nee, nee, hij heeft niks met mijn zus gehad en ik niks met zijn zus (mocht hij die hebben). Hij heeft ooit een relatie gehad met het zusje van mijn vriendin. Ik neem hen het nog steeds kwalijk dat ze er een punt achter hebben gezet, al gun ik Wieteke ook al het geluk van de wereld natuurlijk. Nu is Eric dus de schoonbroer van deze jongeman, die furore maakt als geschiedenis leraar op het blariacum. Van horen zeggen doet hij dat vol verve, de leerlingen lopen met hem weg. Ook op de Beekpunge in Tegelen is hij een graag geziene gast. In het begin toen Miloud er nog maar net woonde, hielden oude vrouwtjes hun tasjes nog stevig vast als hij voorbij liep, maar dat veranderde al snel toen bleek dat Miloud het toppunt van integratie is. De bejaarden konden het erg waarderen dat Miloud samen met hen lingo keek en op zaterdagmorgen trouwe gast was bij de bingo. Het vervangen van incontinentie luiers leverde ook veel waardering op. Een erg fijne bijkomstigheid zijn toch zijn columns, ik wil daar niet te ver op in gaan, waardering is er al voldoende. Gr van een trouwe lezer.
Briljant. Ik wil heel graag je naam weten. Uit de tekst kon ik, behalve een bulderlach, niets halen. Ik heb namelijk heel veel relaties gehad met zusjes van vriendinnen of met allebei of met de zusjes van de zusjes en de vriendinnen van die zusjes, plus de nichtjes ervan. Enfin, dat spoor leidt nergens naar. Misschien ben je een van mijn buurmannen waarvan de huiswaarde daalde toen ik er kwam wonen. Het heeft het plaatselijke nieuws gehaald. Of is het bejaarde Bertha waarvan ik de luier heb verschoond en NIETS meer? Wat ze ook beweert. Of is het Remco? De Remco waarvan ik wil dat hij de positie van mijn zwager inneemt? Die mij begrijpt en andersom, zowel op het veld als daarbuiten. Ik denk het wel.
Ik groet jou,
Miloud
1 hint: nr 10 en vrij rustig...
De nummer tien die ik ken is net zo rustig als de Zenith op een zaterdagavond. Daarnaast heb je een positie nummer ttien en gewoon het shirt nummer tien. geef de volgende keer gewoon een normale hint. voorbeeld: krullen, ruwe diamant, de meester van de omhaal, hij die zich niet schaamt voor zijn lichaam. Iets in die trant.
Miloud
Miloud,
Ben gisteren heel laat terug gekomen van mijn vakantie. Of die nu wel of niet verdiend is geweest laat ik voor het gemak maar even in het midden. Vaak, liggend aan het strand of achter een goed glas bier, gingen mijn gedachten, nadat ik via de mail toch even kans heb gehad om met mijn "dierbaren" contact te hebben, zo'n 2000 kilometer terug. In mijn gedachten was het zondag. In mijn gedachten is het eigenlijk altijd zondag. Waarom? Die vraag hoeft eigenlijk niet beantwoord te worden.Het spreekt voor zich waarom dat is. En de mailtjes die ik nu weer gelezen heb, die bevestigen alleen maar mijn beeld. Veel meer dan dat zelfs, ze versterken het alleen maar. De ene na de andere lachsalvo werd door mij afgevuurd bij het lezen van deze wonderschone stukken proza. De stukken over dat voetbal oorlog is, in Asterix en Obelix stijl en weet ik wat allemaal meer. Maar ineens werd het stil. Het was alsof mijn hart oversloeg en ik een bypass of drie nodig had. Tranen vulden mijn ogen. En die tranen die zwelden aan. Ik had mijn emoties niet meer onder controle en zakte volledig in mekaar. Mijn vriendin kwam in paniek naar boven. Ze had het alarmnmummer al gebeld en vroeg of ze iets voor me kon doen. Maar ik wilde niet. Ik wilde niemand om me heen. Zachtjes huilend en hevig snikkend vertelde ik haar dat ze me met rust en alleen moest laten. Twee uur lang zat ik achter mijn beeldscherm en had ik het kippenvel dik op mijn rug staan (of zou dat gekomen zijn omdat ik de verwarming nog moest aanzetten...). Tegen mijn natuur in heb ik haar terug geroepen en heb ik haar mee laten lezen over iets wat de zondagmogen van het 5e (ik kan er nog steeds niet aan wennen dat we het 6e niet meer zijn)zo bijzonder maakt. Maar meer nog dan dat heb ik haar deelgenoot willen maken van wat JOU nu zo bijzonder maakt. Met een schuin oog keek ik in haar richting en zag dat er een traantje over haar wangen rolde. En toen nog een..en nog een..... Ik vroeg haar of ze huilde omdat ze op deze manier kennismaakte met de gruweldaden van Jozef en of de daden van deze barbaar haar teveel waren geworden. Maar ze schudde haar hoofd en zei zachtjes dat ze ontroerd was door de wonderschone ode die je aan mij gebracht hebt en dat ze het nu goed begreep als ik weer eens een keertje op zondag wat later uit de kantine naar huis kom. Ze nam mijn hoofd in haar handen, veegde een traan van mijn wangen, en vertrouwde me toe dat het niet erg was als ik weer eens meededeelde dat we een avondje met het 5e weg zouden gaan. We moesten het maar zo vaak doen als dat wij dachten dat nodig was zei ze...
Met deze beknopte bewoordingen heb ik je willen aangeven wat je ode aan mij heeft losgemaakt binnen ons gezinsleven. Want als een ODE heb ik het beleefd en ervaren. Er staat geen letter verkeerd of gelogen in. In de relatief korte tijd dat we mekaar kennen is het verbluffend om te merken hoe goed je me kent. Daarmee toon jij eens te meer jouw grootsheid aan. Mijn dank...mijn dank....duizend maal mijn dank hiervoor.
Fred.
Ik heb gewacht op je reactie, maar ik kon niet weten dat het zo heftig zou zijn. Het doet me goed dat ik je geraakt heb, maar ik moet eerlijk zijn dat ik dat wel verwacht had. Wat me verraste was dat je je vrouw deelgenoot heb gemaakt. Sterker, ze beseft eindelijk waarom voetbal belangrijk voor ons is. Ik wil met mijn verhalen de wereld verbeteren, ook al is het maar één persoon.
Kon ik maar bij dat moment zijn, dan had ik jullie in mijn armen genomen. Ik had jullie willen vasthouden, je vrouw natuurlijk ietsje vaster, maar ik ga er vanuit dat je daar begrip voor hebt.
jullie zijn nu hechter geworden als gezin en je hebt daar geeneens een psychiater voor nodig. tot snel.
gegroet,
Miloud
super man wat een gekkenhuis !
tot zondag
gr
nr13
Een reactie posten