zondag 30 december 2007

Terugblik op voetbalseizoen 2007

Ook ik heb zo op een van de laatste dagen van het jaar 2007 weer genoten van wellicht je laatste collumns van dit jaar. Een bewogen jaar 2007 mogen we denk ik wel stellen, met vele hoogtepunten (al viel dat in de echtelijke slaapkamer best wel mee, of tegen, net zoals je wilt...). Het absolute hoogtepunt op sportief gebied zat hem natuurljk in het behalen van het kampioensschap, al was dit in de viering ervan helaas niet echt terug te vinden. Maar net zoals in een casino geldt ook hier: nieuwe ronde, nieuwe prijzen, nieuwe kansen. Ook waren er in 2007 bij sommige spelers hoogtepunten op het persoonlijke vlak. Zo werden sommige jongens vader, kregen een nieuwe baan of vonden na vele jaren eindelijk hun ware geloofsovertuiging wat onmiddellijk tot uiting kwam in een wanstaltige lichaamsversiering. Maar 2007 bracht ons ook narigheid. Helaas. Zo werd ons als donderslag bij heldere hemel onze kantinejuf ontnomen. Zo vlug als dat ze kwam, zo snel was ze ook weer verdwenen. Niemand heeft daarna nog taal of teken van haar vernomen. Zelfs de programma's "Opsporing Verzocht" en "Vermist" konden ons hier niet mee verder helpen. Ook het feit dat we geconfronteerd werden met het gegeven dat er in ons elftal wat egocentrisch ingestelde figuren rondlopen was een fikse domper. Zonder deze figuur te willen beschadigen refereer ik wel aan het feit dat het anders niet te verklaren is dat de lieftallige en zeer charmante Teuntje uit ons midden werd weggerukt. Dat de relatie tussen 2 personen niet meer werkt, dat kan natuurlijk. Maar dat wij als team daar dan psychisch ernstig door gedupeerd werden dat vond ik in elk geval wel een kwalijke zaak. Vervolgens wil ik even blijven stilstaan bij het blessureleed van Marcel. Voor mij ook een zwarte bladzijde in 2007. Je moet er toch niet aan denken wat we allemaal bereikt zouden hebben als deze gigant gewoon 100% topfit zou zijn geweest en wedstrijden van 90 minuten gespeeld zou hebben? Wel lijkt het mij raadzaam, en dan vooral voor zijn eigen gezondheid, om Marcel geen corners meer te laten trappen zoals de laatse keer bij Hegelsom, anders gaan we er op dit gebied in 2008 niet echt op vooruit. Maar wat voor mij persoonlijk de grootste slag in het gezicht is geweest in 2007 is de metamorfose die Jozef heeft ondergaan. En dan vooral in het laatste half jaar. Jozef is Jozef niet meer. Of heb ik alleen last van dit benauwende gevoel? Waar is de man gebleven met de ijzersterke verhalen waar geen woord van gelogen was? Waar is de man gebleven die stond voor datgene wat hij verkondigde? Waar is de man gebleven die in de kleedkamer de verbale confrontaties met Buul en met de Lange niet schuwde? Waar is de man gebleven die, als hij zei naar Egypte op vakantie te gaan, ook daadwerkelijk naar Egypte ging? Voor mij een mysterie waar Peter R de Vries de handen vol aan zou hebben. Ik als eenvoudige sterveling kan alleen maar concluderen, dat het in het geval van Jozef meer dan waar is als men zegt dat eenieder een kruis te dragen heeft. Niemands levenspad gaat alleen maar over rozen. En waarschijnlijk is Jozef onder zijn eigen kruis bezweken.....zoals HEM dat een dikke 2000 jaar geleden ook eens overkwam. Maar we weten ook allemaal dat HIJ nadat HIJ bezweken was uiteindelijk weer opstond!! Daarom geloof ik er nog altijd in dat wij ONZE echte Jozef in 2008 weer terug krijgen!!!

Een fijne jaarwisseling voor eenieder en tot gauw in het nieuwe jaar!!

Fred.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooi! Heel mooi! Wat kun jij een verbanden leggen, schitterend!

Gr Wieteke

Anoniem zei

Fred,

Je snapt natuurlijk wel dat je nu net zoals Miloud het gewoon verplicht bent om hier een vervolg aan te geven he.... Leuk om te weten dat we nu nog vaker mooie verhalen te lezen krijgen!!

Fijne jaarwisseling iedereen en voorzichtig met vuurwerk.

Groet Joep

Anoniem zei

Heren Fred en Miloud of Miloud en Fred.

Complimenten voor het schrijven van zulke "Bijbelse"verhalen en het verwoorden van een ieders gedachtegoed.

Sportief gezien was het jaar 2007 voor mijn persoonlijk desastreus te noemen. Het passief "langs de lien staon" en "ut spelletje" niet meer met de vrienden te kunnen spelen kan ik nog steeds moeilijk verkroppen.

Alhoewel passief zijn sommige toch goed af gaat, danwel perfectionistisch in zijn is het FCV5 (kan ik niet accepteren)toch gelukt ondanks hard werken in combinatie met een stuk indoctrinatie toch gelukt om HerbstMeister te worden. Mijn felicitaties hiervoor.

Genoten wordt bij het lezen van deze colums en regelmatig bezoeken van de derde, al zo belangrijke, helft. Hoop dat deze hechte groep dit nog de komende jaren zal voortzetten en het grandioze theater op de mat mag blijven bestaan. Ik hou er mee op want ik wordt te emotioneel.

Fijne jaarwisseling maar vooral een gezond en sportief 2008 toegewenst.


Miloud; handbalvereninging Loreal Dames 1 komt wekelijks na de training bij mij over de vloer om iedere cm2 uit te kammen op zoek naar jou...... mag zelf invullen. Komt in orde, to be continued.

Fred; tip: gebruik van geen alinea's is perfect. Vergeet in de toekomst de punten en komma's.Het zal zich allemaal wat gemakkelijker lezen in één adem.

mvg,
nr 15 van 2005-2006 & de helt van 2006.
Philippe

Anoniem zei

Beste J-P,

Allereerst ben ik blij dat je hart altijd bij FCV 5 blijft en dat je nu heel open en vooral breekbaar opstelt.

Daarnaast ben je zeer treffend in je bewoordingen en ben ik het helemaal eens met de opmerking dat verhalen geen alinea's moeten kennen.

tot slot wil ik niets kwijt over de het handbalteam, want alles wat ik schrijf, kan tegen me gebruit worden. Maar je begrijpt wel dat je weet wat ik denk. Dussss.....

Groet,

Miloud

Labels

Powered By Blogger