Voordat ik het zal hebben over het afgelopen seizoen, wil ik eerst iets vertellen wat ik al een zeer lange tijd kwijt moet. Ik ben er nooit over begonnen omdat ik daardoor iets van mezelf zal moeten tonen. Ik stel me dan breekbaar op. Toch denk ik niet dat het ten koste zal gaan van mijn status, mocht ik die hebben. Dus daar gaat ie: k wil het vandaag hebben over het gebruik van het toilet.
Het wordt onderschat. Men praat daar liever niet over. Je schaamt je ervoor. Het liefst wil je het niet doen. Poepen en plassen laat je liever over aan dieren. Baby's mogen het en dat kan best schattig zijn, maar zodra je peuter wordt, moet je er maar mee eens ophouden. Dat moet maar eens afgelopen zijn. Poepen, daar leg ik voor vandaag de nadruk op, is meer dan alleen maar op de pot zitten en stinken.
Ik ga gemakshalve voorbij aan het bestaansrecht van het poepen, vanuitgaande dat iedereen zich dat wel beseft. Als je de tijd neemt om eens goed op de wc te gaan zitten, zul je merken dat het een manier van leven is, die je nogal snel je eigen kunt maken. Je mag wel stellen dat het zelfs verslavend werkt. Ik zal als eerste mijn poepverleden- en heden op papier zetten om zo het taboe te doorbreken.
Er zijn verschillende gradaties van poepen. Zo heb je de stevige drol, die een mooie middenweg bewandelt. Het gaat niet vanzelf, maar je hoeft ook niet binnen een seconde klaar te zijn. Je moet ervoor werken, maar daar krijg je een lange, regelmatige drol met een mooi kleurtje voor terug. Hij is perfect als er een lekker geurtje vanaf komt.
Je hebt ook dunne poep dat eruit sijpelt als een kabbelend beekje. Dat is voor niemand leuk. Daarnaast heb je veel te dikke en pijnlijke drol, die nogal beangstigend is. Ik vergelijk dat een beetje met een bevalling. De kunst is het juiste moment te kiezen om te persen. Kies je het verkeerde moment, dan betekent het halverwege de drol afbreken. Dat is op z'n zachtst nogal pijnlijk. Maar als ie er eenmaal uit is, wil je het in je handen nemen alsof het je baby is.
ik heb het tussen neus en lippen genoemd, maar wil het uitgebreider behandelen. De geur, stank vind ik zo negatief, moet ook perfect zijn. Smaken verschillen, maar iedereen zal het met me eens zijn dat de poep na een dronken bui niet te harden is. Het is net als met scheten. Sommige zijnlekker en je snuift het als een bloesem op. Er zijn mensen de een kom van hun hand maken en daarmee de geur naar hun neus brengen. Soms wil je dat ook aan anderen laten ruiken.
Hebben we niet allemaal eens een stille scheet onder het dekbed gelaten om vervolgens rustig te wachten op de reactie van je partner. Of je laat een scheet tussen je vrienden, loopt onopvallend weg om daarna toe te zien hoe je vrienden elkaar beschuldigen. Ik dwaal weer eens af.
Er is meer. Mannen hebben meer tijd nodig om op de pot te zitten. Ik gebruik bijvoorbeeld mijn tijd om mijn studie voetbalwetenschappen bij te houden. Het vakblad VI ligt standaard op de WC om me daarin te verdiepen. denken jullie nu echt dat al die kennis over "De Kromme", Sjakie, Aad, Cruyff en noem maar, me komt zomaar komt aanwaaien. Kennis is macht en dat bouw ik op in een simpele cel, de WC.
Het is ook een ruimte waar je lekker kunt ontspannen van het dagelijks leven. De kinderen vallen je niet lastig, de vrouw zeurt niet aan je hoofd en je kunt over het leven filosoferen. Dus gun ik iedereen zijn tijd op de WC. Ik kan alleen kwaad worden op bepaalde mensen die poepen in het kleedlokaal...
Speler van de week: De Longue
Hij is een speler met vedetteneigingen. Hij is tegendraads, gaat zijn eigen gang, is niet bang om op zielen te trappen. Tenminste, zo doet hij dat overkomen. Hij doet alsof het hem niets interesseert. Hij zegt dat hij niet op goals belust is, maar eist wel alle penanties op. Hij begint steevast op de laatste positie om toch maar in de spits te gaan staan. Hij is vrijwel iedere wedstrijd aanwezig, voetbalt met blessures en doet altijd z'n best. Voor een pintje is hij altijd te vinden.
Laten we eens kijken naar zijn specifieke kwaliteiten. Hij is fysiek sterk, maar dat kan iedere idioot verzinnen. Nu komt mijn studie Voetbalwetenschappen naar voren. Hij is een balvast aanspeelpunt in de spits, waardoor het middenveld aan kan sluiten. Hij blijkt ook inzicht te hebben door op het juiste moment te tikken en ruimtes te creeeren voor anderen. Uiteraard is hij vaak zelfzuchtig, maar daar is hij ook spits voor.
Soms laat hij ook zien dat hij techniek heeft, maar blijft vooral functioneel. Als hij er niet is, merken we pas echt zijn gemis. Vooral het afmaken ontbeert dan. Kopsterk is hij ook. Ik heb hem met allerlei spitsen vergelen. Van Arie Lent, tot Martin Drent, tot Batistuta. Ik denk dat hij een mix is van al die spitsen.
Gegroet,
Miloud
10 opmerkingen:
Miloud,
Ik ga er voor mijn eigen goede gevoel toch van uit dat het kiezen van de speler van de week niets te maken heeft met de inhoud van je column..??
Want als je WEL had willen zeggen dat de Longue het hele jaar als een zak stront heeft gespeeld, dan ben ik bang dat je nog wel enige reactie kunt verwachten....
Maar goed, als een echte Johan Derksen of Hugo Borst laat ook jij je in je journalistieke vrijheid door niets of niemand beperken.
En dat waardeer ik zeer aan jou!!
Fred.
Hahaha. Het was niet bij mij opgekomen om die twee zaken met alkaar te combineren, maar het heeft wel wat. Neen, je kunt veel over de Longue zeggen, maar een zak stront is het niet en hij voetbalt daar niet naar. Ik neem hem in bescherming, zoals jij altijd Jozef in bescherming neemt.
Mil.., ook Fred wil graag eens speler van de week worden! Hiervoor graag je aandacht. PS mooie en rake woorden! Kus Longue.
Zover ik weet, heb ik Fred al eens besproken. Als dat niet zo is, zal ik mijn uiterste best doen om daar eens goed voor te gaan zitten
Miloud,
Je vermoeden is volledig juist.
Je hebt mij inderdaad al eens als speler van de week belicht.
En ik mag wel zeggen dat je dat in ontroerende en bijzonder treffende bewoordingen hebt gedaan.
Misschien dat de Longue dit even vergeten was. Maar hij loopt toch al lang genoeg mee in de voetbalwereld om te weten dat de hierarchie in een elftal bepalend is voor wanneer iemand aan de beurt komt.....
p.s. Ik zou Jozef inderdaad weer een graag in bescherming willen nemen, maar ik krijg er helaas de kans niet voor....
Fred.
Als hierarchie gemeten werd door iemands lengte, was het een zeer simpel gegeven geweest. Maar in de voetballerij telt één ding: daden. ik zal je gelijk moeten geven.
Longue kan het echter volgend seizoen echter veranderen, want we weten dat voetballers beoordeeld worden op een paar wedstrijden.
Miloud,
De Longue kennende zal hij het volgend seizoen ons allemaal weer doen verbazen en opnieuw laten genieten van NOG meer mooie dingen.
Hij is iemand op wie we kunnen bouwen. Een peiler onder het succes.
p.s. het blijft jammer van Jozef....
Fred.
Jozef... een schim uit het verleden. Mijn hart verlangt naar zijn aanwezigheid, maar mijn verstand zegt dat hij voor ons verloren is.
Zijn schim is, zoals altijd omgeven door mysteries. Komt hij terug? Waar is hij? Hoe gaat het met hem?
Ik begrijp wel dat jouw liefde voor hem graaot is. Ik hoop dan van ganse harte dat hij volgend jaar weer bij ons zal voetballe.
Hij blijkt aan tennis te doen, maar dat is zijn sport niet. hij moet mensen om zich heen hebben die hem bewonderen. Jozef, misschien is dit een schreeuw in de woestijn, maar kom weer terug.
Een jeugdliefde verliezen is vervelend, een echtscheiding is pijnlijk, maar het "verlies" van Jozef is bijna ondraaglijk.....
Toch blijf ik met je meeroepen. Al zijn we dan misschien roependen in de woestijn.
Maar ik geef de moed niet op.
Want de verloren zoon hoort bij ons.In ons midden voelt hij zich thuis. Zijn terugkomst zal voor hem als een warm bad aanvoelen.
Het is aan ons om de kraan vast open te zetten...
Fred.
Waar blijft toch de volgende column????
Een reactie posten